اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش( ACT ) بر توانمندی خانوادههای دارای فرزند مبتلا به بیماری دیستروفی عضلانی دوشن

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر توانمندی خانوادههای دارای فرزند مبتلا به بیماری دیستروفی عضلانی دوشن بود. روش کار: در این پژوهش روش مداخلهای نیمه تجربی با استفاده از یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل انجام شد. نمونه شامل 19 نفر از زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره و بیمارستانهای تخصصی شهر تهران بود که با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. برای گروه آزمایش آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد اجرا گردید وگروه کنترل هیچ نوع آموزشی دریافت نکردند. برای ارزیابی توانمندی خانوادهها از پرسشنامه توانمندسازی خانواده ) FES ( استفاده گردید. > 9/ یافتهها: نتایج نشان داد که کنترل کردن اثرات پیش آزمون و اندازه گیری نمرات پس آزمون تغییر معناداری ) 90 P ( در خرده مقیاسها و متغیر کلی توانمندسازی خانواده به وجود آمده است که نشان دهنده مؤثر بودن درمان پذیرش و تعهد بر توانمندی خانوادههای دارای فرزندان دیستروفی عضلانی بوده است. نتیجه گیری: بنابراین با به کارگیری درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش میتوان توانمندی خانوادههای دارای فرزندان مبتلا به بیماریهای خاص را بهبود بخشید و در سایر بیماریها نیز برای بهبود وضعیت خانوادهها از این درمان استفاده کرد.